Madalas Ako sa Mall: Ang Kwento ng Isang Callboy
Marahil ay hindi karaniwan ang aking pamumuhay, ngunit sa bawat pagtatapos ng araw sa aking paaralan sa Mandaluyong, ako ay madalas na nagtatanghal sa isang mall. Ito ay naging isang nakagawian na pagkatapos ng aking mga klase. Bago ko ipagpatuloy, aking iiral ang katotohanan na ako ay isang "callboy". Aking ibinebenta ang aking sarili sa isang presyong naaayon sa napagkasunduang kasunduan sa aking magiging kliyente. Sa mismong mall na ito ako madalas na naglalagi. Sa aking kasalukuyang edad na dalawampu, ako ay patuloy pa rin sa ganitong uri ng pamumuhay. Maraming paraan upang matustusan ang aking mga pangangailangan, ngunit ito ang aking napiling paraan upang matugunan ang aking mga luho.
Hindi kami mapagmayaman. Ako ay masuwerte dahil kahit na ang taas ng tuition fee sa aking pribadong pamantasan ay patuloy pa ring pinapag-aral ako ng aking mga magulang. Hindi sapat ang aking natatanggap na allowance. Mahilig ako sa pagbili ng kung anu-anong bagay para sa aking sarili. Noong una, aking inirapan ang aking sarili dahil tuwing araw ay iba't ibang tao ang nakakasama ko at iba't ibang lugar ang pinagdadalhan nila sa akin. May takot, kaba, at pandidiri sa aking damdamin. Ngunit sa huli, ako ay nasanay na lamang. Hindi ako isa sa mga taong napakatangkad, ngunit ang taas kong limang talampakan ay nababagay sa aking maamo at astig na hitsura. Aking mga mata ay bahagyang nakapikit, at ang aking ilong ay may bahagyang pagkasunod-sunod na nababagay sa hugis ng aking mukha. Ang aking mga labi ay mapangakit (ayon sa mga nagnanasa sa akin). Hindi ko itatanggi na may kagandahan ako.
Isinilang ko ito mula sa aking ama. Kaya hindi na ako nagtataka na may mga taong nagkakagusto sa akin. Sa tuwing ako ay nasa Mall sa Mandaluyong, may mga lumalapit sa akin upang tanungin ang aking pangalan at numero. Maraming nagsabi na ako ay suplado dahil sa dating ng aking pagkatao. Tahimik ako, ngunit mayroon akong pagnanasa sa aking kalooban. Kaya ang ilan ay mahihiya na lumapit sa akin dahil baka hindi ako makipag-usap sa kanila. Kung bibigyan lamang nila ako ng pagkakataon upang lubusan nila akong makilala, magbabago ang kanilang pagtingin sa akin. Minsan pa nga, kapag nakatambay ako sa mall, may lalaking lumapit sa akin. Gwapo at matangkad ang lalaki na ito.
0 Comments