Isang araw, nagtagpo ang dalawang magkaibigan na sina Miguel at Paolo. Mula noong bata pa sila, magkasama na sila sa lahat ng kanilang ginagawa. Naglaro sila ng basketball, nag-bonding sa mga kainan, at kahit na sa mga ligawan, sila ay magkasama.
Ngunit isang araw, sa isang simpleng ngiti ni Paolo, naramdaman ni Miguel ang hindi niya maipaliwanag na tibok ng kanyang puso. Sa una, iniisip ni Miguel na ito ay basta lamang pagkakaibigan, ngunit sa bawat araw na nakakasama niya si Paolo, mas lalo niyang naiisip kung may posibilidad ba na mayroon siyang nararamdaman na mas higit pa sa pagkakaibigan.
Sa kabila ng kanyang takot na masira ang kanilang matatag na pagkakaibigan, ipinakita ni Miguel ang kanyang nararamdaman kay Paolo. Sa kanilang unang pag-uusap, nagulat si Paolo sa kanyang mga salita ngunit unti-unti ay nagpakatotoo rin siya. Nalaman nilang pareho pala nilang nararamdaman ang isat-isa.
Nagsimula silang mag-date at magpakilig sa isa't isa. Ngunit hindi lahat ay natutuwa sa kanilang relasyon. Marami ang nagsabing hindi dapat sila dahil magkaibigan lamang sila. Ngunit hindi sila napigilan ng mga sinabi ng iba, dahil sa bawat araw na nakakasama nila ang isa't-isa ay mas lalo nilang nararamdaman na sila ay nagmamahalan.
Sa huli, nagdesisyon ang dalawang magkaibigan na magpatuloy sa kanilang relasyon. Alam nilang hindi madali ang kanilang pinasok ngunit mas pinili nilang maging masaya kasama ang isa't isa. Matapos ng mga pagsubok, lalong tumibay ang kanilang pagmamahalan at napatunayan nilang walang makapipigil sa tunay na pag-ibig.
Sa bawat araw na nakakasama nila ang isa't isa, mas lumalim ang kanilang pagmamahalan. Nagtulungan sila sa mga bagay-bagay, nagbibigay ng suporta sa isa't isa, at laging nagpapakatotoo sa kanilang nararamdaman.
Ngunit hindi naging madali ang kanilang relasyon. Maraming pagsubok ang dumating sa kanilang buhay, tulad ng pang-aapi at pang-aalipusta ng ibang tao sa kanila dahil sa kanilang pagkakaiba. Minsan din ay nagkaroon ng hindi pagkakaunawaan sa kanilang mga desisyon sa buhay, ngunit sa bawat pagtatalo, laging mayroong solusyon.
Habang tumatagal, mas lalong tumitibay ang kanilang pagmamahalan. Nagsimula silang magplano ng kanilang mga pangarap sa buhay, tulad ng pagpapakasal at pagkakaroon ng sariling pamilya. Sinabi nila sa isa't isa na hindi sila papayag na mawala ang kanilang pagmamahalan dahil lamang sa mga sinasabi ng iba.
Sa kanilang pagpapakasal, hindi nila nakalimutan ang kanilang mga kaibigan at pamilya na laging sumusuporta sa kanila. Nagpasalamat sila sa lahat ng nagmamahal sa kanila at hindi sila iniwan sa kabila ng kanilang pagkakaiba.
Sa huli, sila ay masayang nagtutulungan sa kanilang mga pangarap at patuloy na nagmamahalan. Nagpatunay sila na kahit magkaiba man ang kanilang kasarian, ang pag-ibig ay walang kinikilalang pagkakaiba.
0 Comments